Şiddete Meyletme

 

Sözlerime nerden nasıl başlayayım bilmiyorum. Hissettiğim açık bir duygu var ki otuz kişi adına utandığımdır. 

Hiçbir insanlığa sığmayan bir tavır sergilemiş olması benim milletime yakışır şey değil arkadaşlar. Otuz kişinin tek bir insan üzerine gitmesi şiddete meyillenmesi bunu uygulaması hiçbir yere sığmaz ne erkekliğe ne de başka bir şeye. Evet ifadelerim de biraz keskin olucağım bu yazımda. Okuyan mantıklı olan her insanın beni anlayacağı ve de hak vereceği cinsten söyleyeceklerim. 

Buyrun bir de siz bakın hatta altında yazan yorumları da okumayı gözardı etmeyin.

https://www.instagram.com/reel/CvZ-k6rIl8I/?igshid=NjFhOGMzYTE3ZQ==

( İzlerken tüylerim ürperdi, utancımdan bunu yapanlara kızgınlık duydum.)

Ne ara böylesi öfke dolu ve kinimizi masum denecek arkasında kimsesi olmadığını bildiğimiz insanlara kusar olduk. Pardon ! Bu ne ara bu kadar doğru bir şey oldu da   tebrik ediyoruz (!) 

Ahh, Unuttum ' Bu gibiler ' kaostan zevk alıp besleniyordu de mi !?(!) 

Kimseye insanlık dersi vermek veya öğüt vermek değil amacım. Yalnızca insanlığımızı kaybetmememiz ve içimizdeki merhamet duygusunun kabarmasına meyillemek, vesile olmak isterim. Kardeşliğin olduğu yerde merhamet vardır.

Elinizi şöyle bir vicdanınıza koyun veya azıcık kalbinizi dinleyin. Bu kişi sizden biri veya sizden birinin çok sevdiği biri de olabilirdi deyin. Şimdi neler hissediyorsunuz peki?

En bilge en entelektüel insanlara bakın. Onlar ırkçı davranışlar karşısında neler yaşamış ve neler söylemişlerdir. Hatta lütfen şunu düşünün. Bizimde milletimizden biri gurbette birçok ülkede yeri olan, hayatını devam ettirmeye çalışan insanlar var. Onlar neden gitti? Ve neden oradalar ? Peki böyle bir muameleye uğrasalar ne hissedersiniz ? O toplum hakkındaki düşüncelerinizi değiştirmez miydi? 

" Irkçılık ideolojik bir düşünce değil aksine psikolojik bir rahatsızlıktır. " Der Malcolm. 

Hatta öncesinde şu cümleyi söyler. " Ben adaletin peşindeyim kim için veya kime karşı olduğu önemli değil. " 

Ben bu sözlere kalben katılıyorum.

Cidden özenli ve gözü açık olmalıyız. Mazlumdan nefret edip zalimi seven biri olmamak için. 

Bu şiddetin bir cinsinden bir örnektir. Şu kaçınılmaz bir gerçek ki harekete geçilmediği sürece , şiddeti yalnızca dua ederek durduramayız. 

Peygamber efendimizin hutbede söylediği söz gibi 

" Ey insanlar! Şunu iyi bilin ki , Rabbiniz birdir, atanız birdir. Arap'ın Arap olmayana, Arap olmayanın Arap'a, beyazın siyaha siyahın beyaza üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takvadadır. 

Biz seçmiyoruz. Bizi yaratırken yaradan bize nerde veya hangi coğrafya da yaşamak istersin diye sormaz. Nerede olduğumuzun değil kim olduğumuz ve ne için yaşadığımız önemlidir. Biz imtihan üzeri bu hayattayız. 

Her şeyin gelip geçici bir anlık küçük bir kıyamete bakacağınız nasıl da hızlı unuturuz. Ben bu sözleri buraya dökerken zannetmeyin ki sözleri yalnızca size hitap ederek söylüyorum. En başta kendime hatırlatıyorum. 

Olayın tazeliği üzerine yazıya dökmek istediğim en mühim konulardan biri olduğunu kanaatindeyim. 

Başkalarından kusur arayıp bulmaktansa önce kendi kusurlarımıza çözüm arayalım. Çünkü asıl o zaman refah bir toplum olur, Kendi kusurlarımızla uğraşmaktan başkasına ait bir kusuru örtmede gece gibi oluruz. 

Selam ve muhabbetle... :)