Dünyadaki Küçük bir 'Ben'

 Ben doruklara mı sevdalandım..? Bir türlü bulamadım kendimi... kayboldum dünya okyanusunda ne önümü görüyorum ne de söndürülen umutlarımı yakacak güç kaldı ben de. Ben yoruldum maddi imtihanın peşinde koşmaktan. Gittim geldim. Bir yere tutunamadım. Düzen o kadar bozuk ki... İşte imtihan bu ya hiçbir şey olması gerektiği gibi değil. Adaletsizliğin hakim olduğu bir hayat sunuyor sana dünya. Atalarımız ne de güzel ifade etmiş: Ya bu deveyi güdeceksin, ya da bu diyardan gideceksin. Seçim sizin. 

Dün bana daha önce çok pişman olduğun bir şey var mıydı diye sordu kardeşim, annem de merak ediyormuş cevabını ben söyleyemedim nedense, pişman olduğum bir şey hiç olmadı dedim. Doğru bu benim elimde olan bir durum değildi zaten, bana böyle olmak ister misin diye de sorulmadı. Sorulsa idi cevabım evet olacaktı çünkü bundan çok hoşlanırdım. Yani Ben de şu an Elif hocanın yanında olan medrese hocalığı eğitimi alan yalnızca maneviyatımı besleyen biri olabilirdim. 



Şu an ise yarım kalan hayallerinin gerçekleşmesi kalplere dokunan bir hemşire olmanın hayalini kuruyorum. Ne yazık ki onu da elde edebilecek miyim bilmiyorum. Mesleğimi seviyorum. Elimden geleni yapacağım Allahın izniyle. Çünkü benim maneviyatımı beslemeye çok ihtiyacım var , ruhum eksik , tamamlanmalı inşallah...  yeni bir şey öğrendikçe,  hayatın kötüleştiğini gördükçe, farkındalığım arttıkça üzüntüm artıyor. Bu gidiş nereye diye düşünüp hayatta olup biteni anladıkça ağlamamanın imkanı var mı..? Görmemek için kör olmak yetmez idrak edememek lazım. Şu an bir bebeğin etrafında olup biteni idrak edemeyişi gibi. O bebek yalnızca meleklerle oynar. Melekleri izler, gülümser  etrafına bu yüzden. 


Gelmişiz bir kere dünyaya bu imtihanları ve asıl imtihanı geçmeliyiz. İnşallah rabbim tüm imtihanları vermeyi nasip eder. Amin. Şu dünyaya ben öldükten sonra da amel defterimi kapatmayacak iyi bir şey bırakmak istiyorum. Ne olacağını bilmiyorum. Rabbim de nasip ederse benim de payımın olmasını istiyorum. İyilik ve hayırda yarışmak istiyorum. Emelim bu. Beni hayallerime kavuştur Rabbim. Senin rızanı kazandığım an beni yanına al Rabbim. Tabii ben ömrümü bu hayallerim ile geçirmek istiyorum Allah’ım. Ne olur, yuva kurmak bana, hayırlı ve ahiretimi kazanabileceğim bir eşim olacaksa nasip et, ardından hayırlı evlat bırakacaksam o da senin razı olduğun işler yapacaksa nasip et. Ne olur Rabbim beni bu iki konuda imtihan etme. Ne olur Rabbim.  Bana yalnızca hayallerimi en hayırlı şekilde gerçekleştirmek ve öyle ömrümü tamamlamayı nasip et Rabbim. Amin

Belki kendimden verdiğim bu kesit fazla duygusal oldu, gözleriniz doldu ise şimdiden affedin...

Eminim sizlerinde benim gibi noksan gördüğünüz yanlarınız, hayalleriniz, umutlarınız vardır. Bunu da minik tatlı özgür bir serçeye benzetirim. Kendi çizimimden bir resim le de bırakıyorum.😌


Buraya daha verimli , hayatın her kıyısından anladığımı sizlerle paylaşmak, tanıdığım tanımadığım büyük bir kitleye ulaşmak için  bir başlangıç attım. Bu başlangıca vesile olan öncelikle Kıymetlime, sonra da siz değerli okuyucularıma müteşekkirim.


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

MÜZİK RUHUN GIDASI MIDIR ?

Âşk Hasbihâli

Evrim mi? Tekamül mü? Sen karar ver.